Κάιζερλινγκ, Χέρμαν

(Herman Keyserling, 1880 – 1946). Γερμανός φιλόσοφος και συγγραφέας. Καταγόταν από οικογένεια ευγενών. Σπούδασε φυσικές επιστήμες στη Ρωσία, στην Ελβετία και στη Γερμανία, ενώ σε ηλικία 22 ετών αναγορεύτηκε διδάκτορας της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Ταξίδεψε σε διάφορες χώρες, γράφοντας ταυτόχρονα κριτικές και φιλοσοφικά δοκίμια. Το 1911, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του, γνώρισε από κοντά τη νοοτροπία και τις συνήθειες των λαών της ανατολικής Ασίας, για τη φιλοσοφία των οποίων –κυρίως των Ινδών– έτρεφε απεριόριστο θαυμασμό. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, παντρεύτηκε την εγγονή του Βίσμαρκ. Την ίδια εποχή ίδρυσε στην πόλη Ντάρμστατ φιλοσοφική σχολή, με την ονομασία Σχολή της Σοφίας, η οποία εξέδιδε δύο περιοδικά με τίτλους Δρόμος προςτην τελειοποίηση και Φωτοδότης, όπου καταχωρούνταν τα πρακτικά των φιλοσοφικών συνεδρίων της καθώς και διάφορες ανακοινώσεις.Βάση των φιλοσοφικών θεωριών του υπήρξε η άρνηση του ορθολογισμού και το συνεχές ενδιαφέρον για τις μορφές και την ουσία της δημιουργίας των πολιτισμών. Κατά τον K., δύο ήταν οι κυριότεροι αλλά και αντίθετοι δρόμοι από τους οποίους πέρασαν οι φιλοσοφίες και οι πολιτισμοί: ο δρόμος του δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού, που οδήγησε στη μηχανοποίηση της ανθρώπινης ζωής, και ο δρόμος της ασιατικής φιλοσοφίας, που επεδίωκε βασικά την εμβάθυνση στα ψυχικά προβλήματα. Επειδή όμως και οι δύο δρόμοι δημιουργούσαν προβλήματα σε αυτούς που τους ακολουθούσαν, ο Κ. πίστευε πως η λύση βρίσκεται στη συνεργασία και στη δημιουργική σύνθεση των δύο θεωριών. Τις απόψεις του αυτές εξέθεσε αναλυτικά στα βιβλία του, τα κυριότερα από τα οποία τιτλοφορούνται Το σύστημα του κόσμου (1906), Ο Σοπενχάουερ, κακός δάσκαλος (1910) και Εσωτερικές σχέσεις των πνευματικών προβλημάτων Ανατολής και Δύσης (1913). Στο τελευταίο υποστήριξε ότι η Δύση πρέπει να ενστερνιστεί τη σοφία των ανατολικών αντιλήψεων, θυσιάζοντας, αν χρειαστεί, παραδοσιακές αντιλήψεις της. Από τα άλλα αξιοσημείωτα έργα του ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ακόλουθα: Η Αναγέννηση (1925), H ανάλυση της Ευρώπης (1928), Ψυχανάλυση της Αμερικής (1931) και Από την οδύνη στην πληρότητα (1938).